Zabawa badawcza to najlepszy sposób na pobudzanie działalności dzieci, które na ogół wyakazują małe zaangażowane podczas zajęc lub wogóle się nie interesują. Ja przeprowadziłam zajęcie: Co wiemy o powietrzu - zabawy badawcze, chcąc zaktywizowac dzieci nieśmiłe w mojej grupie, rzadko zabierające głos i mało aktywne. Celem moim było również wyciszenie dzieci nadruchliwych, poprzez zainteresowanie ich tematem i udział w zajęciu.
JAKIE JEST POWIETRZE? Scenariusz zajęcia dla dzieci 5 - letnich. Temat:Co wiemy o powietrzu - zabawy badawcze. CELE: POZNAWCZY:
- Zdobywanie informacji o fakcie istnienia powietrza wokół nas jako niezbędnego składnika dożycia.
- Poznanie pewnych cech powietrza: powietrze sie rusza, można je ogrzać i schłodzić, usłyszeć, czasem w pewnych warunkach zobaczyć, a także zanieczyścić.
KSZTAŁCĄCY:
- Stymulowanie i aktywizowanie procesów poznawczych ( spostrzegawczość, wyobraźnia, uwaga, pamięć) oraz percepcji umysłowych ( porównywanie, analiza, wnioskowanie) w czynnościach manipulacyjnych, sensorycznych i werbalnych.
WYCHOWAWCZY:
- rozumienie potrzeby ochrony środowiska, dbanie o czystość powietrza.
- Umiejętność współdziałania dzieci w zabawach badawczych.
- Nie przeszkadzanie sobie nawzajem.
METODY: SŁOWNA- rozmowa, instrukcje OGLĄDOWA- pokaz, obserwacja CZYNNA- zadań stawianych do wykonania, - kierowanie działalnością dziecka
FORMA ORGANIZACYJNA: praca z całą grupą , praca w zespołach
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: balony, wiatraczki, piórka, butelki plastikowe i szklane, miski z wodą, ręczniki, słomki, suszarka do włosów, wiatrak elektryczny, obrazki ukazujące przydatność ruchomego i sprężonego powietrza w życiu człowieka, ilustracja zanieczyszczonego krajobrazu, magnetofon, pacynka, flet, harmonijka, gwizdki, kaseta „Słucham i mówię”.
CELE OPERACYJNE: Dziecko:
- wie, o istnieniu powietrza
- wie, że powietrze jest niezbędne do życia
- wie, że powietrze można ogrzać lub schłodzić
- wie, że w pewnych warunkach można je zobaczyć
- zna zagrożenia jakie stwarza zanieczyszczenie powietrza
- potrafi współdziałać w zespole
- potrafi prawidłowo wykonać wdech i wydech
- jest spostrzegawcze
- porównuje, analizuje
- probuje wyciągać wnioski
- rozpoznaje kolory: czerwony, niebieski, zielony, żółty
- przelicza w zakresie 6
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
- Kierowanie uwagi dzieci:
- Przedstawienie pacynki KACZOREK DYZIO, który zada dzieciom pytania - zagadki.
- Poszukiwanie w sali balonów schowanych przez Dyzia.
- Rozmowa o balonach. Dzieci odpowiadają na pytania typu:
Ile jest balonów czerwonych, żółtych, zielonych, niebieskich?, Czym sie różnią ich balony od balona, którego ma Dyzio?
- Przedstawienie dzieciom tematu zajęcia: Co wiemy o powietrzu.
- Nauczyciel poprzez powolne, delikatne otwieranie i skierowanie wylotu balona na twarz, oraz dłonie dzieci sprawdza, czy faktycznie jest w nim powietrze.
- Odpowiadanie na pytanie „Gdzie spotykamy powietrze?”, „Komu potrzebne jest powietrze?”.
- Zabawa badawcza.
DYZIO zadaje pierwsze pytanie: CZY POWIETRZE MOŻNA ZOBACZYĆ? Dzieci w dwóch zespołach wykonują doświadczenie z wykorzystaniem szklanych butelek i słomek zanurzanych w wodzie. Dzieci odpowiadają na pyt. Co znajduje się w butelce? Co dzieje się z powietrzem w butelce podczas zanurzania jej w wodzie? Co dzieje się gdy dmuchamy w słomkę zanurzaną w wodzie.
- Zabawa badawcza.
DYZIO pyta: CZY POWIETRZE MOŻNA OGRZAĆ ALBO SCHŁODZIĆ? Dzieci odpowiadają na pyt.„ Jakie powietrze jest zimą a jakie latem?” Dzieci czują powiew chłodnego powietrza wytwarzanego przez wiatrak elektryczny. Dzieci przekonują się, że z suszarki wylatuje ciepłe powietrze.
- Zabawa badawcza.
Następne pyt. DYZIA: CZY POWIETRZE MOŻE SIĘ PORUSZAĆ? Dzieci dmuchają na piórka leżące na ich dłoniach. Odpowiadają na pyt. Co dzieje się z piórkami? Co je porusza? Dzieci wprawiają w ruch wiatraczki, dmuchają na nie. Mówią co powoduje, że wiatraczki sie kręcą. Rakieta balonikowa- dzieci otwierają balony, powodując ich lot. Zauważają, że wylatujące powietrze wprawia balon w ruch.
- Pytanie DYZIA:
CZY POWIETRZE MOŻNA ZABRUDZIĆ? Dzieci przyglądają sie ilustracji ( dymiące kominy, jadący samochód). Wypowiadają się: Czy podoba wam się ten krajobraz? Dzieci uzasadniają: Czy powietrze „pokazane” na ilustracji jest zdrowe?
- Zabawa badawcza.
Pyt. DYZIA: CZY POWIETRZE MOZNA USŁYSZEĆ? Dzieci dowiadują się , że powietrze wdmuchiwane w niektóre instrumenty muzyczne ulega przekształceniu i słyszymy muzykę. Zabawa z butelkami - dz. dmuchają przy wlocie butelki, tak aby wydobyć dźwięk. Zabawa z gwizdkami- dz. dmuchają w gwizdki. Przekonują się, że słychać wydobywające się powietrze w formie gwizdu. Dzieci słuchają objaśnień, iż powietrze można usłyszeć w przyrodzie ( świszczący wiatr)- wykorzystanie nagrania z kasety magnetofonowej.
- Wnioski z doświadczeń.
Dzieci wspólnie z nauczycielką podsumowują doświadczenia.
- Oglądanie obrazków na temat: „ Jak ruchome powietrze, czyli wiatr pomaga człowiekowi? ( wiatrak, balon, żaglowiec, latawiec)
Co człowiek może zrobić dzięki sprężonemu powietrzu? ( butle do nurkowania, piłka do gry, opony rowerowe).
- Zabawa ruchowa „Baloniku nasz malutki”.
mgr Cecylia Lisowska |